Marcel Ruijters, striptekenaar uit de Zaagmolenstraat, groeide op in een Limburgs gezin. Hij maakte strips van het moment dat hij kon schrijven. Door zijn ouders werd hij hierin gestimuleerd. Hij volgt de kunstacademie in Maastricht, waar hij zich toelegde op schilderen, etsen en anatomie. De opleiding was echt gericht op ambachtelijk vakmanschap. Marcel besloot dat zijn talent vooral in het striptekenen lag. In de 80 jaren werd dit nog niet gezien als echte kunst. De opleiding in Maastricht kwam hem goed van pas. In die tijd was Limburg nog een rotsbodem waar het stripzaad niet kon kiemen, daarom trekt Ruijters naar Rotterdam.
Ruijters laat zich inspireren door de middeleeuwen. Hij tekende een biografie van Jeroen Bosch en is gespecialiseerd in absurde heiligenverhalen. ‘De middeleeuwse schilderijen staan heel dichtbij het striptekenen. Ze tonen een vreemde wereld. Op het eerste zicht weet je niet wat ze bedoelen. Je moet je erin verdiepen, in die context van fabeldieren en symbolen. Je moet er echt instappen. ‘ De striptekenaar maakt ook zijn eigen wereld. Marcel is van de kleine plaatjes. ‘Strips zijn makkelijker te realiseren dan een film.
Met papier, inkt en een laptop kom je al een heel eind.’ Zijn atelier in de Koningsveldstraat 14, een oud schoolgebouw, waar we te gast zijn, herbergt 3 striptekenaars. Alle drie hebben een eigen stijl. Soms maken ze gezamenlijk werk, vooral als het om grote werken gaat. Marcel toont ook een fascinerend t-shirt, een teamwork. De drie zitten op dezelfde golflengte en helpen elkaar. Als je geen oplossing vindt, ziet de andere die wel. ‘ Kunstenaars zijn perse eenzaam, maar te eenzaam is ook niet goed. ‘
De dodendans
We bewonderen zijn boekje.’ Dance macabre’. Een non danst met een skelet in de meest extreme posities. De skeletten ontploffen en de zuster marcheert weg met een groot kruis. Kunst is ook humor. Marcel zet zich niet af tegen huidige kunst tendensen. Hij kiest zijn eigen vorm. Opvallend is dat de strips in zijn, ook weer bij de kranten. Van het striptekenen kan hij niet leven. Geld verdien je met illustraties en als vormgeving. Als je maar genoeg hebt om gewoon te leven. In de Stay Okay, de jeugdherberg in de kubussen, kan je werk zien van ruiters. Op de 5e etage is er een permanente muurschildering, bij de receptie is er een lopende expositie. Ze willen het hele hotel laten decoreren. In de Laurenskerk bij de Missie Kapel werkte ruiters als gezel met Bordoni aan een schitterende schildering.
De hel als groeibedrijf
Eén van Marcel’s meesterstukken is het boek Inferno geïnspireerd door Dante Allgeri ( 1300) . In dit surrealistisch verzonnen verhaal reis je door de hel, een bedrijf dat moet groeien. Het heeft de Louterberg al opgeslokt en heeft aandelen in de hemel. Het boek kwam uit in 2008 en viel samen met de beurscrash van 2008. ‘Ik sta niet op een kist te schreeuwen, maar mijn werk heeft inhoud en berust op een visie. Ik wil tekenen en fantasievolle dingen maken. In veel bedrijven zijn mensen vaak heel ongelukkig.’ Wat je ziet in het dagelijkse leven heeft natuurlijk invloed op je tekenwerk. Zo komen in Marcels strip veel trams voor. Drugs en vreemde ideeën van mensen hoe de wereld is, inspireren Marcel.
In zijn boeken wemelt het van monsters en duivels. Waarom worden strips in de kunstwereld minder gewaardeerd? ‘ Wellicht is papier moeilijk te bewaren, het is lastig voor musea. Een filmmaker valt ook makkelijker te plaatsen. Met strips moet je veel uitleggen.’