Voorafgaand aan een feestelijk dansfeest met de Antilliaanse Jan van der Ploeg band, werden voor een 25-tal bewoners oude zwart-wit filmpjes afgedraaid over de Bevrijdingsdagen. De films werden geleverd door de Piet Rooversstichting en zijn afkomstig van het Oorlogsmuseum. In beeld kwamen de straatfeesten vanaf 5 mei, terwijl pas 8 mei de kolonnes van Canadezen en Amerikanen binnen rolden in Rotterdam. Koekhappen, blikjes lopen, hoepelen, estafette met verkleden.
Het riep tal van herinneringen op. Ook de bijltjesdag kwam in beeld. De auto’s van de bevrijders werden beklommen door jongelui. Sigaretten en chocolade werden uitgedeeld. Iedereen deelde wat hij nog in huis had. Straten werden bevlagd. Tijdgenoten gaven commentaar op de beelden en haalden herinneringen op. Na de film brak in Jan van der Ploeg de bevrijding los met de muziek van de Antilliaanse Jan van der Ploeg band met Flagio de buurman als leadzanger. Antilliaanse, Surinaamse en Hollandse melodieën wisten iedereen op de vloer te krijgen. Alles door elkaar.
Het leek wel een tweede Bevrijdingsdag, één en al verbroedering van wel meer dan honderd buren en bewoners. Broodjes saté werden afgewisseld met Surinaamse rijst en kruidige kip, kleurige cake en smakelijke salades. Het smullen hield het publiek vast en gaf het energie om wel zes uur lang onafgebroken te dansen. Direct gingen stemmen op om de band binnen afzienbare tijd weer te contracteren als de financiën het toelaten. Het organiseren in van der Ploeg kan je zonder twijfel innovatief noemen.
Haal de buurt naar binnen. De zingende buurman leefde ook helemaal op en leek wel 20 jaar jonger.