Chantal van Heeswijk, artist zoekt company

Als ik binnenkom is Chantal aan het schilderen. De woning is om te snoepen. Aan de muren hangen teksten die de kunstenares typeren. ‘Ik heb gisteren mijn gedachten opgeruimd.’ ‘Als ik met de trein reis kom ik langs wijken waar ik absoluut niet wil wonen. Zouden die mensen met een andere trein gekomen zijn?’ Van Heeswijk maakt autonoom werk. Een wollig soort stofzuigertje met ogen en een punt op de rug. Een keramiek potje waar wormen uit kruipen.

Chantal studeerde als ontwerper af aan de Hogeschool in Eindhoven. Wat ze als ontwerper maakte ook voor haar eindopdracht was prachtig maar niet altijd bruikbaar voor de consument. Een snoezig plat koffertje, te plat om er wat in te stoppen en dyslectische meubels. Deze kronkels maakten Chantal duidelijk dat haar roeping in de kunst lag. Ze verhuisde naar Rotterdam, toen nog een niemandsland en nog niet af. De ateliers waren er relatief goedkoop. Chantal is niet afhankelijk van subsidies. Ze krijgt opdrachten of verzint ze zelf. Ze werkte ook in de designwinkel Vivid bij Hella Jongerius in het Witte de Withkwartier.

Knuffels met een kunstgebit
Wat betekent autonoom kunstenaar zijn? ‘Als ontwerper maakte ik knuffels maar ik gaf ze een echt kunstgebit. Ik ontwierp een sjaal maar hij werd heel recht, net voor een koster. Wat ik maak is niet voor iedereen geschikt en op zijn minst een beetje raar. Het loopt bij mij altijd een beetje anders. Ik ging een boek schrijven en het werd een filmpje.’ Chantal heeft een liefde voor materialen, duidelijk speelt hier haar ontwerper verleden. Ze is praktisch, pragmatisch en een echte ondernemer.

Haar schrijfsels gaat ze voordragen en maakt er liedjes van. ‘Toen ik een bekend figuur zocht, kon ik er geen vinden. Ik ben het dan maar zelf gaan doen.’ Het is geen teksttheater maar een heel nieuw genre dat van Heeswijk brengt. De papieren worden aangegeven en een cellist begeleidt haar. ‘Ik werk veel analoog. Geef mij maar een pen, papier, inkt, water en een overheadprojector.’ ‘Ik schrijf platte liedjes, een beetje kinderlijk. Maakt je dochter ze? Wordt me soms gevraagd.’ Schrijven vindt Chantal grappig en zelf voorstellingen maken. Ze treedt op bij Oerol en wint een pitch in Den Bosch.

Een APK voor je bedrijf
Van Heeswijk is een duizendpoot. Ze geeft lessen over creatief denken bij bedrijven. Haar nieuwste project heet Artist in Company. Ze triggert bedrijven: ‘Een kunstenaar in je bedrijf die met een out-of-the-box blik naar de werkprocessen kijkt en hierop reageert. Inspiratie, innovatie en om-denken voor het bedrijf en voor de kunstenaar een plek voor het uitvoeren van zijn vak: zichtbaar maken, inspireren en aanjagen. Een win-win situatie. Chantal van Heeswijk zoekt een bedrijf of instelling die dat aandurft. Geef je bedrijf een APK!’ Zo staat het in de folder.

Al schrijvend neemt ze contact op met werknemers en kan ook nog wat betekenen voor het gebouw. Villa Zebra kiest juist haar uit 800 kunstenaars om creatief bezig te zijn met de kids. Chantal schrijft over alledaagse dingen en treedt op bij het poëziefestival Duizel in het Park. In de Bergsingelkerk geeft ze een voorstelling. 10 jaar gaf ze les en 5 jaar was ze coach aan de kunstacademie. Mijn oog valt op één van de schrijfsels: ‘Ik wilde niets zeggen, maar mijn mond praatte zich voorbij.’

Chantal is een wonderlijke Noorderling. Ze geeft niet om geld en maakt zich geen zorgen. Ze is raar en tegelijk een beetje klassiek. Bij Chantal is het niet ‘Think Big’ maar ’Think Naadje’. ‘Ik begin nooit, ik ben al begonnen.’