Kismet een delicatesse

Onmiddellijk ben ik gecharmeerd van het interieur van de notenbar Kismet in Noordmolenstraat 47b. Aan de muren prachtige kleurplaten en witte schappen vol heerlijke dadels, zuidvruchten, bonbons, chocolade en honing. Tegen de achterwand staan aantrekkelijke cadeaudozen voor speciale gelegenheden. In de vitrines prijken tientallen soorten dagverse noten van de eigen bakkerij.

Cemalettin Akyar de eigenaar had vroeger in Turkije een notenbar en is een echte vakman in de branche. In Nederland begint hij als loonarbeider en 16 jaar geleden opent hij een kleine notenwinkel op Zwaanshals. De slepende verbouwingen vanuit twee woningbouwcorporaties en de weigering van enige financiële tegemoetkoming drijven de familie naar vier weekmarkten toe waar ze hun waren grif aan de man brengen.

We hebben tijd voor elkaar
Op 6 februari 2011 nemen ze het besluit naar de Winkelstraat Oude Noorden (Zwartjan) te trekken, naar een winkel die wel driemaal groter is. Aanleiding was het verdwijnen van de Hollandse notenbar, de familie ziet een gat in de markt. Echtgenote Selma verlaat haar loondienst en verdiept zich in de noten business. Zij wordt de stuwende kracht in de gloednieuwe zaak. ‘Selma kan je alles vertellen’ lacht Cemalettin.

‘We bakken alles zelf, zeg maar 90 procent. De noten zijn dagelijks vers.’

De hele familie Akyar met drie kinderen draagt zijn steentje bij aan de zaak. De oudste zoon heeft nu een eigen baan, de andere jongen gaat Rechten studeren in Utrecht en zijn zus Ayse die nu de klanten bedient gaat naar de PABO. Ze wilde altijd al onderwijzeres worden. ‘Het is hard werken, maar wij verdienen onze boterham. In loondienst was het na 21 uur klaar, nu ben ik nooit klaar. Het is een full time job. ’Selma vindt de klanten leuk en aardig. ‘Het is hier anders dan in de supermarkt. We hebben tijd voor elkaar.’

Heimwee
Selma ziet zich als een Nederlander met Turkse achtergrond. ‘ Als ik op vakantie ben heb ik heimwee naar ons kikkerland.’ Ik heb een eigen identiteit maar ik werk hier en voel me echt Nederlander.’ Selma houdt van harmonie. Ze woont 40 jaar in het Oude Noorden en zag de veranderingen in de winkelstraat. Ze ziet graag meer mix in de branchering, meer jonge Nederlandse ondernemers. ’Jonge mensen vinden de Zwartjan heerlijk. Voor ouderen geldt wat de boer niet kent lust hij niet. Soms staan mensen voor het raam en zien ze een hoofddoek. Ik wenk ze naar binnen, ze zijn verrast. Als het ijs gebroken is worden ze een regelmatige klant. ’Men kan ons nog steeds ontdekken ‘ besluit Selma, ‘Welkom!’