Een onbetaalbaar stel

Met sociaal wijkbeheerder Ricardo Wooning lopen we langs de galerij van de seniorenflat in de Zaagmolenstraat/Benthuizerstraat. Wel vijfentachtig fleurige dubbelzijdige bloembakjes zijn op de balustrade bevestigd. Het is één bloemenzee van Petunia’s in alle kleuren. Ricardo brengt ons bij Marijke Snel met haar man Henk. Zeventien jaar wonen ze in het complex. Ze zijn de motor van de flat, de zoete inval voor veel bewoners, het kopje koffie voor de werklui, het luisterend oor in de flat.

Mevrouw Snel weet met rollator en scootmobiel een hoop voor elkaar te krijgen. Niettegenstaande haar longprobleem zorgde ze voor twee senioren tot aan hun overlijden. Een mevrouw met dementie begeleidde ze tot een opname noodzakelijk werd.

De familie Snel heeft een open deur in de ‘croma tijd ‘. ‘Op zijn Rotterdams’ lacht Marijke. Marijke is geboren in de Millinxstraat en woonde tweeënveertig jaar op Zuid, maar voelt zich nu als een vis in het water in het Oude Noorden.

Actief is ze genoeg: Oliebollen en appelflappen met oudjaar en met enige regelmaat kippenpootjes. De schilders verlieten hun keet voor de patat en erwtensoep van Marijke met haar mini buurthuis. Voor haar man Henk hebben ze dan ook als compensatie een aantal kamers geschilderd. Het was in een wip gebeurd met zijn drieën. ‘Je moet naar elkaar omkijken’ is de boodschap van Marijke. We hebben het over het uitstellen van noodzakelijke ingrepen in de corona periode. Dit geldt voor haar man Henk die nu eindelijk wordt geholpen. ‘Wist je dat ik drie maal in de week ga sporten?

Een onbetaalbaar stel
Wijkbeheerder Ricardo weet als Marijke of Henk bellen dat het serieus is. Een leuke grap wordt aangehaald. De bewoners kregen bij hun bel een camera. Iedereen ging erdoor kijken om het straatleven te observeren, dit kon het systeem niet aan zodat het steeds uitviel. Het duurde wel even voor ze erachter kwamen. Marijke is bezorgd om Henk. ‘Ik laat hem niet alleen.’ Henk komt erbij in blote bast, het is verschrikkelijk warm.

‘Samen zijn ze een onbetaalbaar stel’ vindt Ricardo.

Henk beklemtoont het belang van samen wonen. Zijn nieuwe Turkse buurman met groene vingers heeft Henk geïntroduceerd  in de flat met vijfenzestig bewoners en een gemiddelde leeftijd van vijfentachtig jaar. Het koppel is in de flat gekomen na een ingewikkelde heupoperatie. Henk laat trots zijn markies zien, al zeventien jaar oud en goed onderhouden.

Het maakt de woning lekker koel. Een uitbreiding naar alle woningen met medewerking van Havensteder zat er niet in . Verzekering en onderhoud waren de hinderpalen. Beneden ligt het kinderdagverblijf met zwembadje. Vanop de galerij zet Henk er soms de sproeier op. Hij bezorgde de crèche ook de kleertjes van de kleinkinderen.’ Het is hier een leuke multiculturele gemeenschap. Het is leuk samen oud worden.

’ Ricardo heeft het over Havensteder in de corona tijd.’ Veel mensen komen met kleine klachten , maar in feite zijn ze verlegen om een praatje. De corona tijd hakt er sociaal echt in. ‘ Wij als sociaal wijkbeheerders vormen de noodzakelijke verbinding met de techniek.’