Groenteman Rinus hoort in Oude Noorden

De vergunning van groenteman Rinus Smit die zijn kraam heeft op de hoek van de Zwartjanstraat met de Jacob Catsstraat was verlopen. Een verlenging zat er voor de gemeente niet in. De buurt was verbijsterd. Bij weer en wind was Rinus present en maakt altijd met je een leuk praatje. Elke zaterdag haalde ik met mijn dochter vers geplukt fruit en smakelijke groenten. Wat zouden we Rinus missen!

Direct werd door bewoners een petitie gestart om de zestiger Rinus op zijn vaste stek door te laten gaan. Al 31 jaar stond de groenteboer daar. De petitie werd in een mum van tijd door 1700 bewoners ondertekend. Gelukkig kwam er een positief antwoord en dat hoort ook. Rinus kan nog twee jaar en drie maanden heerlijke verse producten verkopen. ‘Ik ben altijd in gesprek gebleven met de gemeente’ zegt Rinus. ’Ik had echt argumenten.’ Met de steun van de buurt is hij blij.

Hij is altijd vrolijk, vriendelijk en behulpzaam. En met zijn groente- en fruitkraam is Rinus een icoon van de Zwart Janstraat in Rotterdam-Noord. Hij is nu 64 jaar en zou het liefst nog een paar jaar doorgaan.

Alleen de gemeente Rotterdam wil de vergunning niet verlengen. Rinus’ vaste klanten komen in actie want het laatste beetje nostalgie van kraampjes op straat mag niet verloren gaan, vinden ze.

‘Ik run de kraam al 31 jaar en dat doe ik al 31 jaar elke dag met plezier.’ Rinus de groenteman is een man met het hart op de tong en bij de gedachte dat hij zijn kraam moet opgeven, raakt hij geëmotioneerd. En dat vindt hij niet zo gek. ‘Dit is niet mijn werk, dit is mijn toneel.

Als ik ’s ochtends aankom dan gaat de bandrecorder aan en voordat ik gewerkt heb, heb ik al zeventig of tachtig keer goedemorgen gezegd. Tegen iedereen, echt tegen iedereen.’ De groenteman vindt het heerlijk buiten op straat en moet met zijn 64 jaar nog niet denken aan stoppen.  ‘Ik houd zo ontzettend verschrikkelijk veel van de mensen hier in de buurt.

’ Uniek in zijn soort is Rinus zoals hij mensen begroet, te woord staat en helpt. ‘Ik zie sommige winkeltjes beheren en die staan erbij alsof het ze geen fuck interesseert. Dan denk ik bij mijn eigen: doe ’s een keer gewoon, help eens een keer iemand op een normale manier. Want als je in Noord gewoon fatsoenlijk, aardig en vriendelijk bent. Dan krijg je dat vijfentwintig keer zo goed terug.’

Schoonmoeder van 82 moet kraam runnen
De vergunning van de groente- en fruitkraam staat nog altijd op de naam van zijn schoonmoeder. Die was ruim 35 jaar geleden met de kraam begonnen maar na een paar jaar nam Rinus het al over.

De vergunning hebben ze zo gelaten en dat is altijd goed gegaan. Tot de huidige aanvraag voor verlenging.

Rinus’ schoonmoeder is inmiddels 82 jaar oud en woont vanwege het coronavirus tijdelijk in bij haar schoonzoon en dochter.

‘Dat is veiliger en zo kunnen we goed voor haar zorgen’, vertelt Rinus. Een ambtenaar van de gemeente Rotterdam liet Rinus onlangs weten negatief te adviseren over een verlenging van de vergunning. Met als reden dat de vergunninghouder, de schoonmoeder in deze, zelf de kraam moest runnen.

‘Het lijkt me sterk dat ik elke dag een vrouw van 82 jaar naar de kraam moet brengen.’ Volgens Rinus hanteert de gemeente een uitstervingsbeleid en willen ze zo langzaam af van standplaatsen en kraampjes op straat. Jammer vindt hij. ‘Absoluut jammer. Het staat buiten kijf dat die kraampjes het straatbeeld sieren’, zegt hij vol overtuiging over de meerwaarde van kleine straathandeltjes. Het is nog maar 2,5 jaar tot zijn pensioen en hij moet niet denken aan vervroegd stoppen. ‘Ik heb in mijn hele leven nog nooit een uitkering gehad en het zal me toch niet net voor mijn pensioen gebeuren.’

Vaste klanten starten petitie
Als zijn vaste klanten horen van een dreigend en vervroegd einde van de groente- en fruitkraam, komen ze in actie. Geboren en getogen Noorderling Chris van Agthoven start een petitie. ‘Ik kom hier al vanaf het begin en Rinus is het gezicht van de straat. Mensen hebben een praatje. En hier kan je nog een halve bloemkool halen of een stukje broccoli kopen voor een zacht prijsje’, vertelt Chris.

Hij is de initiatiefnemer van de petitie. ‘Dit laatste stukje nostalgie moeten we behouden en Rinus zijn laatste paar jaar laten volmaken’, vertelt Chris. Het aantal steunbetuigingen en handtekeningen stroomt binnen. ‘Mijn kinderen zijn groot geworden met de groente van Rinus, , zegt de 66-jarige Sybella van Dongen.

Toen zij hoorde van het voortijdige einde van de kraam, was ze ronduit verontwaardigd. Wat is dit nou voor waanzin?’, zegt ze. ‘Rinus is hulpvaardig, altijd vrolijk en betrokken, hij helpt iedereen en brengt je spullen thuis.’ Vaste klant Heleen Ronden weet de alternatieve kraam van Rinus in het pakhuis te vinden. Ook zij vertelt hoe bijzonder Rinus is.

‘Hij heeft niet alleen lekkere groente en fruit, maar oefent ook een belangrijke buurtfunctie uit. Hij kent iedereen, hij helpt iedereen, loopt altijd met tassen te sjouwen, weet alles van de buurt. Dat mag niet zomaar weg.’ Ook de vrouw van Rinus doet een goed woordje voor haar man. Zij runt de groentekraam op het Binnenwegplein in het centrum van Rotterdam en schrijft een warm betoog onder haar handtekening: ‘Rinus gaat elke dag met plezier naar zijn werk.

Weer of geen weer. Altijd gezellig zegt hij, met zijn klanten of iemand die gewoon voor een praatje even langskomt. Dit is zijn leven. Dit moet niemand hem afpakken. Ik weet dit als geen ander want ik ben pas 35 jaar met hem getrouwd.’ Saignant detail is dat ook Sandra’s vergunning op het Binnenwegplein in de 90-er jaren niet werd verlengd. Ook toen kwamen de buurtbewoners uit Cool in het verzet. Sandra en haar vader konden blijven, weliswaar in de vorm van een glazen paviljoen.

Gemeente gaat overstag
Rinus wordt helemaal stil van alle steunbetuigingen. De teller staat op bijna 1700. ‘Ik ben diep onder de indruk’, zegt hij. ‘Ik ben een normale vent die alles voor zijn klanten over heeft. Zoveel handtekeningen, zoveel waardering, daar ben ik ontzettend dankbaar voor.’ De petitie en de massale support lijken ook wat in de gang te zetten bij de gemeente Rotterdam.

Rinus krijgt een telefoontje dat ze ervoor gaan zorgen dat hij door kan tot aan zijn pensioen. ‘Het betekent toch ook wel dat er bij de gemeente menselijkheid in zit’, zegt Rinus. Even later volgt de schriftelijke bevestiging dat Rinus nog 2,5 jaar door mag met zijn groente- en fruitkraam. De nieuwe vergunning loopt tot het moment dat Rinus aangegeven heeft als zijn gewenste pensioenleeftijd. Daarna verdwijnt de standplaats uit de winkelstraat.

Bij de gemeente was altijd al de intentie om Rinus tegemoet te komen omdat hij een speciale sociale functie heeft in de wijk