Door Guus van Otterloo Dit artikel is geschreven op 18 april 2021. Hoe de situatie half mei bij publicatie zal zijn weet niemand. Covid-19... Restaurants in Het Oude Noorden, de stand van zaken

Door Guus van Otterloo
Dit artikel is geschreven op 18 april 2021. Hoe de situatie half mei bij publicatie zal zijn weet niemand. Covid-19 is een onvoorspelbaar virus. Toch lijkt het punt naderbij te komen waarop de horeca, in elk geval deels, weer open mag. Hoe is de stemming bij de restaurants in Het Oude Noorden? Zien ze het nog zitten? Wat zijn hun “hopes and dreams”? Blijft de formule dezelfde als voor de pandemie?

Gaan ze door met afhalen en bezorgen? Met deze vragen als leidraad maakte ik een rondje door de wijk en sprak met acht betrokkenen. Iedereen heeft het financieel zwaar en verwacht dat de grote klap nog komen moet. Tegelijk zijn allen positief: “de gasten zullen losgaan, oesters, bubbels, noem maar op”. Toch zijn er ook zorgen. In willekeurige volgorde hieronder mijn verslag.

Céline Maessen van Tosca: “onze formule verandert niet, mogelijk dat we iets minder vlees gaan serveren. Met afhaalboxen stoppen we, behalve op speciale dagen, zoals Moederdag. Al het verpakkingsmateriaal is milieu onvriendelijk en duur.

Gelukkig heeft Tosca een ruim terras. Als het weer een beetje meezit is dat het perfecte decor voor de fijne Italiaanse keuken van chef Wout van Westenbrugge. Ik hoop wel dat er na de lockdown voldoende personeel te vinden is, want horecabaantjes zijn minder populair dan vroeger onder jongeren”.

Karin Suter en Nils Wijnbergh van Mevrouw Meijer: “gek genoeg wen je aan de onzekerheid van de steeds weer uitgestelde openingsdata. Wat geholpen heeft is onze kraam, zaterdags op de Noordplein-Oogstmarkt.

Onze klantenkring is erdoor gegroeid en de macarons waren soms niet aan te slepen. Maar het is niet waarom wij ooit een restaurant overnamen.

Onze gasten verwennen met Frans-mediterrane gerechten in een leuke zaak.

Dat willen we! Hoe eerder, hoe beter”. Om financieel weer gezond te worden kunnen we niet anders dan ’s avonds met twee shifts werken. Die omzet hebben we, helaas, echt nodig”.

Marcel Jonkman van Uit ‘t Zuiden: “ik heb mijn nieuwe appartement verbouwd tijdens de lockdown. Dat ik daar tijd voor had was een geluk bij een ongeluk. Verder heb ik veel met Feelgood-boxen gedaan. Het levert niet veel op, maar je blijft bezig, houdt contact met je klanten en steunt lokale winkeliers. Gelukkig krijgen we een flink terras, maar daarmee ben je wel afhankelijk van het weer”. En vergeet niet dat al het goede “Uit ’t Zuiden” komt: van Limburgs tot Italiaans en van Zeeuws tot Spaans”.

Remco van Erp en Sjanne Vlug van Fermin: “onze formule wijzigt niet want die hebben we vooraf goed doordacht. Fermin staat voor een uitgebreide restaurantervaring van 5 of 6 gangen.

Voor duurzaamheid, open vuur, gefermenteerde gerechten en toegankelijkheid op elk gebied.

Onze laagdrempelige inrichting en het gebruik van lokale kwaliteitsproducten spreken een groeiend publiek aan.

Dat heeft ons een vermelding in de Michelingids opgeleverd. We serveren 80% groenten en als we vlees gebruiken is dat uitsluitend Nederlands wild”.

Fabian Verschoor van La Cabane de Fabian: “bij La Cabane werd er al veel afgehaald: koffie en broodjes met Italiaanse, Spaanse, Franse en Hollandse lekkernijen. Door het vele thuiswerken is dat alleen maar gegroeid. Ik hoop de heropening zonder veel regels, zoals ‘1,5 m afstand’, komt. Je wilt tenslotte geen politieagent spelen op je eigen terras, want dat staat haaks op je gastheerschap”

John van der Wilk en Chris Lacour van Zino: “in de eerste lockdown waren we snel met het aanbieden van bezorgmaaltijden en daarbij hebben social media goed geholpen. Het interieur heeft een opknapbeurt gehad en straalt nu nog meer ‘wijn’ uit. Eerst zullen de terrassen opengaan en dat van ons ligt in de schaduw. Dat betekent géén omzet én geen overheidssteun, een slecht vooruitzicht dus”. Dubbele bezetting past niet bij de ontspannen, Franse sfeer van onze knusse bistro”.

Reinbert Sneep van Destino: “Ja, we hebben het zwaar gehad en het stappenplan kent veel onzekerheden. Natuurlijk wil je niet verzuipen in het zicht van de haven. We veranderen onze formule niet, want onze keuken met moderne, Spaanse tapas heeft zich inmiddels wel bewezen. We hebben gezocht naar nóg betere producten en ingrediënten en het is bijna onvermijdelijk dat de gasten daarvan iets gaan terugzien in onze prijzen. De rentabiliteit in de horeca is te laag en de reserves die er waren zijn écht verdwenen”.

Smells good in the Hood van Nathan Meyer valt eigenlijk buiten het Corona-kader van dit artikel want de zaak is nieuw in de wijk. Nieuw? Eigenlijk niet, want op de plek van Wes (en eerder Nika) keert Nathan juist terug naar zijn ‘roots’. Letterlijk, want hij groeide op in de Willebrordusstraat, maar nog belangrijker: qua gevoel! Na jaren van reizen en koken in het buitenland keerde hij terug in 010 en werkte in allerlei keukens, van festivals via Now & Wow tot Wereldmuseum.

Nu is het tijd voor een eigen zaak waarin een Surinaams/Engels-Creoolse keuken gecombineerd wordt met Nathans geschiedenis. En die is? Denk hiphop, ‘90’s, vrolijkheid, familie, oma’s recepten, het delen van eten en verhalen, etc. Kortom: samenhorigheid. Verder staat ‘Smells good in the Hood’ niet alleen voor eten: ook muziek, comedy en ‘spoken word’ passen binnen Nathan’s concept.