Op 17 juni werd door de gemeenteraad het besluit genomen om de huidige Gebiedscommissies en Wijkraden te vervangen 39 Wijkraden nieuwe stijl De gemeente... Wijkraden nieuwe stijl

Op 17 juni werd door de gemeenteraad het besluit genomen om de huidige Gebiedscommissies en Wijkraden te vervangen 39 Wijkraden nieuwe stijl
De gemeente wil bewoners meer zeggenschap geven over hun wijk. Wijkbewoners bepalen welke bewonersinitiatieven in de buurt worden uitgevoerd en mogen meestemmen met de plannen die de gemeente voor de wijk heeft.

Meer zeggenschap
Vóór het beleid wordt bedacht gaat de gemeente te rade bij de bewoners, bij ondernemers en deskundigen. Dat doen ze via een digitaal wijkplatform. Dit platform wordt de ontmoetingsplek voor alle betrokken partijen in de wijk. Het wordt dé plek voor het toekennen van plannen van wijkbewoners, het peilen van meningen en het kiezen van de wijkraad. 39 wijkraden worden gekozen op persoonlijke titel.

De wijkraden krijgen een uitvoerende en controlerende rol tussen gemeente en wijk. Ze bouwen een wijknetwerk op, stimuleren bewoners deelname en sluiten een wijkakkoord samen met bewoners en ambtenaren.

In dit akkoord worden jaarlijks wijk plannen gemaakt over bereikbaarheid, openbare ruimte en activiteiten. Jaarlijks krijgt de wijk een budget voor het wijkakkoord en actuele zaken. Elke wethouder heeft een aantal wijken onder zijn hoede en overlegt met de wijkraden die ongevraagd advies kunnen geven. De wethouder bekijkt ook wat er met het advies gebeurt.

Wijkraden kritisch
Volgens de Wijkraden wordt met de nieuwe aanpak van Wethouder Vermeij (wijken en economie) de werking van de democratie uitgehold. In de nieuwe gebiedsindeling zijn grotere gebieden voorzien dan bij de huidige wijkraden.

Zij vrezen dat dit leidt tot beperking van de inspraak, participatie en medezeggenschap van de bewoners en mindere bereikbaarheid van de wijkraad voor de bewoners. Daarnaast raakt de relatie tussen wijkraad en wijkmanager uit balans.

De wijkmanager gaat meer macht krijgen en zal meer een spil zijn die de vertaalslag moet maken tussen het Concern, de gemeenteraad, wethouder en het college van burgemeester en wethouders. In het collegevoorstel wordt de bevoegdheid tot het toekennen van bewonersinitiatieven bij de wijkraden weggenomen. Daarvoor komt een systeem waarbij bewoners kiezen via een digitale stemming.

De wijkraden vrezen dat kleinere of onervaren initiatiefnemers het nakijken hebben.

Co-creatie
Ook Marvin Biljoen, voorzitter van de wijkraad Agniesebuurt, is kritisch op het genomen besluit van de gemeenteraad. ’In gebied Noord gaan we van 6 onafhankelijke wijkraden naar 3 grotere wijken en dat zonder onderbouwing waaruit deze noodzaak blijkt. De Agniesebuurt wordt in 2022 samengevoegd met de Provenierswijk en dit zijn twee wijken met een eigen karakter. Marvin vindt dat de wijkraad als tegenmacht kan fungeren voor besluiten die worden genomen op de Coolsingel 40 of Librijesteeg.

Dat de wijkraad de brug kan zijn over de alsmaar groter wordende vertrouwenskloof tussen politiek en burgers. En om dat te realiseren hebben wijkraden goede ondersteuning nodig, geen afschaling in hun bevoegdheden of beperking van de onderwerpen waar ze wat van mogen vinden of participatie op kunnen organiseren.

Het zou geen wij tegen zij moeten zijn, maar samen. Geen top-bottom maar co-creatie.

Wijkgerichte organisatie van gemeentelijk apparaat
Anne van Veenen is redacteur van Opbouwwerk in Rotterdam. Hij reageert op het Gemeentelijk voorstel van de wijkraden. Ook hier een kritisch geluid. ‘Er zijn veel bewonersinitiatieven in wijken voor meer groen, veilige speelplekken, zonne-energie, aanschuifmaaltijden, behoud van sociale huurwoningen enz.

Deze initiatieven kunnen worden versterkt door onderlinge uitwisseling, een journalistieke wijkkrant, opbouwwerk-ondersteuning en programma’s om al doende te leren.

Dat kan worden geboden door het oprichten van wijkcentra, bestuurd door mensen uit de kring van bewonersinitiatieven’ stelt Anne. ‘Politieke partijen en de gemeenteraad spelen geen rol in de voorstellen van wethouder Vermeij (wijken en economie). Dat is een onbegrijpelijke blinde vlek.

Over wonen, duurzaamheid en zorg, centrale kwesties waarmee bewoners/burgers worden geconfronteerd, bestaan grote politieke tegenstellingen.

Het werk van de voorgestelde Wijkraad bestaat uit veel vergaderen, overleggen en afstemmen met gemeentelijk beleid op verschillende terreinen. Dat vraagt bestuurlijk ingestelde personen, doeners en initiatiefnemers zullen afvallen.’