Het onbehagen van berookte dagen

Bedenk een muur: 20 meter lang, 1 meter breed en 1 meter hoog. Stap verder in de verbeelding naar een muur van 800 lang, 1 meter breed & hoog. Op het netvlies nu? Mooi zo. In het Oude Noorden belanden er jaarlijks 13 miljoen peuken op straat, daarmee maken we 20 meter muur! Totaal 539 miljoen peuken op straat, jaarlijks, Rotterdam: de 800 meter muur.

Dat is niet misselijk, alhoewel van alleen de geur bij het langslopen van zo’n muur zou je misselijk worden. Meer data driven feiten? Zeker 1 procent van de peuken komt in het water terecht, 1 peuk vervuilt 1.000 liter water. Jaarlijks gratis 83 zwembaden met vervuild water voor ON, voor Rotterdam 3.324 zwembaden / jaar. Wereldwijd belandt er 340 tot 680 miljoen kilogram aan peukenafval in het milieu. In Nederland rookt 18.2%, 3/4 belandt op straat. 

Belonen?  Controle? 

Roken roept in de hersenen een gevoel van beloning op. Het zorgt ervoor dat je je lekker voelt bij gedrag dat belangrijk is om te overleven. Mijn eerste sigaret jatte ik uit het pakje Camel van mijn vader op de schoorsteen. Het inhaleren met 14 jaar deed de wereld om me heen tollen. Toch ermee doorgaan, hé. Iedereen op school, mijn ouders en broers rookten. Het was hip, stoer en dempte de puberale onrust. Zo’n 26 jaar stevig gerookt. Sigaretten met filters, shag omdat het goedkoper was.

Ook weleens een auto-asbak tegen de bumper op de parkeerplaats leeg geklopt. Hoe héb ik het kunnen doen, denk ik nu vertwijfeld. Waar zat ik met mijn hoofd? Wat maakte die dan verslaving? Waar sloot ik de ogen voor? Wat wilde ik niet weten? Hoe kom je ervan af? Dat was toch de sociale spiegel. Langzamerhand was ik de enige die rookte, moest naar buiten om te roken, beetje staan te bibberen om te lurken aan de sigaret.

Op vakantie in Maastricht, al hangend uit het raam roken om de hotelkamer niet te bezoedelen, drong toch ook tot mij door dat ik wel heel merkwaardig bezig was. Hoesten. Smaakbederf. Snel eten om snel te kunnen roken. Vieze adem. Zoenen met een asbak opmerking, kwam ook aan. Uiteindelijk heb ik 3 jaar gedaan om te stoppen.

En álles gedaan: wilskracht, pleisters, kauwgum, Alan Carr methode, lezen, hypnose, groepjes tadaaah! De schop onder de kont kwam met de acupunctuur. Na een paar sessies stond ik buiten met ‘nou hoeft t niet meer’. Nooit meer gerookt. Ook niet bij begrafenissen en spannende tijden. Het is klaar. Al 27 jaar niet meer. Goed voor je teint. Je kan het zien of iemand rookt.

Wat is er nou in vredesnaam belonend?

Het houdt me op de been, mijn enige pleziertje, zeggen de rokers!! Hoe ziet dat verrukkelijke naar binnen hijsen eruit? Cadmium, arseen, nikkel, lood, zink, weekmakers en cellulose-acetaat (synthetisch polymeer). Sigarettenpeuken zijn het meest gevonden zwerfafval op stranden en kustgebieden. De peuk bevat kankerverwekkende stoffen & plastics.

Peukenafval op land zorgt voor minder groei van planten en nicotine komt in consumptie planten terecht. De levenscyclus van een peuk is 2 tot 12 jaar! Breekt nauwelijks biologisch af, de microplastics waarin die uiteen valt bevat giftige stoffen. De 18.2 % roker berokkent zichzelf schade. Ok, moet iemand zelf weten. Edoch het achteloze wegwerpen van de peuk maakt de roker een zware milieuvervuiler. Juist die peuken op straten, in goten en putjes komen via wind en rioolwater in grachten, havens, meren, rivieren en zee terecht.

De peuk blijft lange tijd drijven, waarmee er nicotine in de magen van vissen, vogels en walrussen gevonden wordt. De peukkankerstoffen hebben een schadelijke werking op hersenen, organen en zenuwstelsel van mensen en dieren. Dat wil toch geen enkele roker?  Willen we dat écht als burgers? Ten onder aan deze verslaving? Natuurlijk niet! 

Lastig, muy complicado.

Niet in de horeca mogen roken? De roker maakt de straat / de stad tot asbak. Niet zo fair voor de niet-roker. Ooit een detective gezien waarin de peuk opgeraapt wordt en in een draagbare hand asbak gedaan wordt? In iedere film gooit de roker de peuk weg of trapt ‘m uit op de grond. Niemand die ‘m opeet toch?

Geen voorbeeldgedrag. De peuk is voor de mensheid, de natuur, iemand anders ruimt t maar op. Snap ook wel het brandgevaar van smeulende peuken, vonkjes, de stank van de peuk. Ruik aan de asbak de volgende dag!! Het wegdoén gaat helaas puur onbewust automatisch. Welke roker staat stil bij het milieugevaar? Toch is iedere peuk een soort kogel vol kankerstoffen en microplastics. 

Hoe dan anders?

Het goede nieuws: het valt te leren! De peuk is van jóú, daarmee jouw verantwoordelijkheid. Leer een goede nieuwe gewoonte, neem een afvalzakje mee, gebruik de hondenpoepzakjes. Je bent geen milieuvervuiler, je wilt dieren, planten, kinderen, je buren, bezoekers, collega’s en andere mensen geen kwaad doen.

Word niet boos als iemand er wat van zegt. Denk onder het hijsen na. Waar laat je de peuk? Laat ‘m niet liggen op de straat, gooi ‘m niet in de goot. Gooi ‘m uitgedoofd in de prullenbak. O ja, hetzelfde verhaal gaat ook op voor vapers. Gooi de verpakking in de prullenbak. Doe nou maar! Beter voor ons allemaal in het Oude Noorden.