Een uitgebreide reportage kan je vinden op Noord010inbeeld, vrijdag en zaterdag, zondag
Van vrijdag 12 tot en met zondag 14 september vond het Muziek op de Rotte festival plaats. Drie dagen muziek uit allerlei landen, in de openlucht aan de Zaagmolenkade en het Noordplein. Een heerlijk relaxed multicultureel festival, met gratis toegang voor jong en oud.
Wereldmuziek wordt het wel genoemd. Voor als je eens iets anders wilt horen en zien. De nadruk lag op Braziliaanse muziek, maar er waren ook Surinaamse, Kaapverdische, Caribische, Portugese, Marokkaanse, Turkse, Syrische en zelfs Indiase klanken te horen – al dan niet in gemengde fusion muziek.
De muziek komt uit allerlei landen en varieert van rustige luisterliedjes en fado, naar tango en salsa, jazz, samba, latin en afrobeat, tot zelfs ragtime en klassieke cello.
Werkelijk andere muziek van overal. ‘Waanzinnige muziek, heel apart.’ Voor namen en achtergrond van de optredens verwijzen we u naar de website www.muziekopderotte.nl. De muziek werd van twee podia gebracht, met het grootste podium daadwerkelijk drijvend op de Rotte. De geweldige DJ Nick Do Mundo was regelmatig op het kleinere podium te horen, met muziek in de stijl van het festival.
Vrijdagavond beet Cacha Mundinho de spits af met de eerste vrouwelijke fado-gitarist Joana Almeida. Ze trof je in je hart. Zaterdag was het terrein bij de Rotte overvol bij het optreden van Ronald Snijders met zijn band die een prachtige performance gaf en Ed Rust, ex leraar van de Klimopschool, het podium optrok. Het was een uniek optreden dat veel enthousiasme meebracht. Iedereen ging aan het dansen. Zondag beleefden we een complete Braziliaanse dag, geregisseerd door Marijn van der Linden, directeur van Choroschool (EPM Holanda).
In een tijd waarin de SKVR de individuele muzieklessen stopt is het fascinerend om te zien dat de Choroschool (EPM Holanda) in Rotterdam een vaste waarde is geworden en een belangrijk onderdeel van de levendige Braziliaanse muziekscene van Rotterdam. Hoogste tijd om EPM Holanda eens in het zonnetje te zetten bij Muziek op de Rotte. Leraren en docenten trappen de Braziliaansespecial op zondag af.
De geprogrammeerde bands op Muziek op de Rotte brachten een echt dansfeest met veel koppels op de vloer vol emotie. Moniek van de Balcony Players ging het publiek in dat spontaan aan haakte met ronde dansen en polonaise. Zelden zie je zo’n divers publiek bij festivals.
Er waren dansers, luisteraars, uitgaanders, families met kinderen en mensen die toevallig langskomen zoals Noah: ‘Ik hoorde muziek en zag dat de toegang gratis is dus ben ik even afgestapt en binnengelopen.’
‘Heerlijke muziek’ zeg. Steeds vaker op dit jaarlijkse festival komen er 20’ers en 30’ers die een lekker avondje uitgaan: ‘Dit is niet de muziek die ik normaal luister, maar dat geeft niet.’ Het is eens iets anders. Lekkere muziek en een geweldige locatie.’
Inderdaad een prachtige plek aan het water, al was de open lucht dit jaar soms een beetje fris, met af en toe een buitje (paraplu’s van de organisatie!). Maar wat deert het, met overdag een mooi uitzicht over het water en ’s-avonds de heerlijke donkere nacht vanaf het water. Er was een bar voor een drankje en een BBQ voor een hapje eten.
Voldoende stoelen en muurtjes om te zitten voor de 50 tot 250 personen (afhankelijk van het tijdstip en de dag) maar ook genoeg gelegenheid vóór de podia en op de kade om de samba te dansen of gewoon wat te swingen en deinen.
‘Fijn dat er zo veel wordt georganiseerd in de buurt.’ Dit festival, laatst nog het Bluegrass Festival, en dan ook nog gratis fruit en chips: ‘Wat wil je nog meer?’
