REPAIR CAFÉ NOORD zoekt vrijwilligers 

Veel van ons proberen zo lang mogelijk met spullen te doen. Een reden daarvoor kan bezorgdheid zijn om het milieu – steeds meer mensen voelen die. Zo niet de fabrikanten van apparaten. De firma die zijn klanten dwingt koffie uit aluminium wegwerp-capsules te gebruiken is koploper in het ontmoedigen van reparaties: hun apparaten zitten potdicht.

We kennen allemaal wel iemand die zich met de gereedschapskist op tafel urenlang in een defecte koffiezetter vastbeet, zonder het ding zelfs maar open te kunnen krijgen. Er gloort hoop. Aan het Noordplein is nu een stel helden actief die wél helpen weggooien te vermijden of uit te stellen. Repair Café Noord, heten zij. 

In Europa zijn 2.500 Repair Cafés, daarbuiten nog eens 500. Aan het Noordplein hebben ze het gemak van die grote aantallen, vertelt Matthijs, een vriendelijke dertiger uit de Jacob Catsstraat. Behalve dat hij er repareert is hij ook een van de drie organisatoren. “We delen internationale kennis.” Moderne apparaten worden vooral ontworpen op uiterlijk. Alleen al het open krijgen van onzichtbaar weggewerkte sluitingen kan een toer zijn en ook van binnen is elk model anders.

Op de internationale website van het Repair Café – RepairMonitor.org – kunnen vrijwilligers van vestigingen uit heel de wereld reparatie tips uitwisselen. Complete apparaat-beschrijvingen ontstaan daar, met tekeningen erbij.” Ook bepaalde basisregels worden wereldwijd gehanteerd. Matthijs somt op: `Het is gratis. Eén ding per klant. 

Klanten blijven erbij. Is een reparatie om sluitingstijd niet af, dan kan ermee teruggekomen worden.” Cornelis, die al lang meedraait en ook als technische vraagbaak voor minder ervaren collega’s optreedt, licht monter toe:

“Ik hoef geen half gerepareerde dingen mee te nemen om ze een maand onder mijn bed te bewaren”. Gelukkig maar, het is zo al mooi genoeg. Een groep handige vrijwilligers stelt zich maandelijks als reparateurs beschikbaar voor wie iets kapots zelf niet kan fiksen.

Een eerder initiatief in De Banier ging in de corona tijd onderuit, nu is er deze doorstart aan het Noordplein. Iedereen die binnenkomt wordt hartelijk ontvangen door Elly, zij is ook een van de organisatoren. Ze biedt koffie met koekjes aan en beoordeelt of meegebrachte dingen reparabel zijn.

Soms gooit zij haar eigen handigheid in de strijd, ze kan veel met Duct Tape, maar meestal gaat de bezoeker door naar een van de lange reparatie tafels. Een groep elektrotechnisch aangelegde mensen zit met gereedschap klaar, naast een vrouw die handig is met de naaimachine. In leeftijd en achtergrond hebben zij weinig gemeen, wat hen verbindt is plezier in repareren. 

REPAIR CAFÉ NOORD, elke tweede zaterdag van de maand 10:00 tot 12:00 uur in buurthuis De Vila, Noordplein12, mail: repaircafe.rotterdam.noord@gmail.com, telefoon: 06-44 91 66 32

Elk noemt een ander aspect van dat plezier. De voldoening een buurtgenoot blij te maken, de kick die het geeft iets open te maken en uit te vinden hoe je het defect aanpakt. De jongste vrijwilliger, Cesare, geboren in Sicilië en sinds twee jaar wonend en werkend in Rotterdam, noemt ook het verbeteren van zijn Nederlands en het opbouwen van contacten. 

Elly toont een foto die zij maakte van een container boordevol afgedankte apparaten op het milieupark: “De verspilling!” Een vreemd tangetje wordt door een van de mannen tevreden tevoorschijn gehaald: “Gekocht via internet, de ergste koffiezetters krijg je ermee open.”

Matthijs zegt: “De een mijdt vliegtuigen, een ander eet vegetarisch, ik help hier de afvalberg te verminderen.” De vrouw achter de naaimachine vertelt hoe ze na haar pensionering graag wat nuttigs blijft doen.

Zij legt ook uit waarom wie iets brengt, erbij moet blijven zitten. Het uitgangspunt is dat je het samen doet. Dat de klant in elk geval ziet dat er niks ergs gebeurt als je iets loshaalt of openmaakt. “Zodat die een volgende keer misschien zelf een poging durft te doen.” 

Terwijl wij praatten met de reparerende vrijwilligers, proberen niet in de weg te lopen, nam het aantal wachtende klanten gestaag toe. Iedereen heeft iets bij zich, vaak zit daar een stekker aan. We zien koffiezetapparaten, lampen en een rijstkoker. Er wordt druk gepraat: “Wat is dát dan voor ding?!”, wijzend op iets van vergeelde kunststof.

“Een tosti-apparaat uit de jaren zeventig. De levenslijn van mijn oude moeder, ik hoop maar dat ze het hier weer aan de praat krijgen.” Dat lukt en het is gezellig en Elly schenkt meer koffie. Toch is wel duidelijk dat méér reparerende handen hier heel welkom zouden zijn. Gevoel voor elektrotechniek of textiel?

Meehelpen bij het Repair Café is nuttig vrijwilligerswerk waarmee je je inzet in je directe omgeving en waar je al doende van leert. Ook bij de marketing en de ontvangst (gastvrouw of -heer) zou trouwens versterking welkom zijn. Contact: zie kader.