In de Banier werd het verhaal verteld over de bioscoop Victoria gevolgd door de monoloog van de vroegere kassière die de dromen van de... Victoria bioscoop herleeft

In de Banier werd het verhaal verteld over de bioscoop Victoria gevolgd door de monoloog van de vroegere kassière die de dromen van de films verbindt met haar persoonlijke leven. Het stuk werd geregisseerd door Jolina Wessels.

De inleiding werd gegeven door Jos Van Der Burg en de rol van de kassière werd vertolkt door Judith van Gelder. De Victoria bioscoop werd opgestart in 1935 en was een van de twintig buurtbioscopen in Rotterdam. In de 50er jaren gingen 64 miljoen mensen naar de Nederlandse bioscopen. Dit hield op met de komst van de televisie.

In 1971 sloot Victoria, in de volksmond de Vic, haar deuren. De bioscoop bestond in de aanvang uit 1 grote zaal met een prachtig velours gordijn. Aldus de verteller die ook Tuschinski memoreerde die zijn film imperium startte op de Coolsingel.

De kassière

Na een smeuïge inleiding kwam het theaterstuk, een monoloog van Clara Belle, naar een Amerikaans toneelstuk. We maken het afscheid mee van de kassière na vijftig jaar dienst ze komt haar spulletjes ophalen en memoreert Shirley Temple met de blonde krulletjes. Nelson Eddy met Jeanette Macdonalds en vooral Clark Gable.

Clara vertelt hoe ze de kartonnen Clark meezeult naar haar slaapkamer. Met een 500 dollar oorlogsobligatie mag ze Clarks foto door de ster laten signeren. Ze zwijmelt.

De actrice kan prachtig zijn stem nabootsen en ze ziet de twinkeling in zijn ogen. Film is een droom. De laatste jaren ging het meer en meer moeizaam. Ze verkoopt de laatste rol tickets. Het gordijn had plaatsgemaakt voor plastic.

De bezoekers waren seks belust. En vaak ook zwervers die er een slaapplaats vonden. Op het laatst was ze ticketverkoopster, zaalwachter, kaartcontroleur en snoepjesventster. Ze werd tweemaal overvallen. Alles is nu vol stof en schimmel. De gestucte vogels vallen van het plafond.

De kindervoorstellingen

Clara herinnert zich de kinderen die bij gebrek aan opvang naar de film werden gestuurd. ‘Mevrouw we vinden je lief. Mag mijn broertje mee naar de dames wc ?’ Soms vergaten ze de kinderen op te halen. Clara smulde van Sneeuwwitje, Betty Boob en Felix the Cat.

De directeur Jake maakte een gaatje in het damestoilet. Belle maakt het weer dicht met kauwgom. Wat gaat ze meenemen als herinnering ? De hoed van Jeanette Macdonald’s, de rok van Ginger Rogers, de jurk van Mae West, de seksbom en een paar rode dansschoentjes.

Belle had veel aanbidders maar is nooit getrouwd. Ze trekt naar California, tomorrow it’s another day. Bezoekers van vroeger herinneren zich het orgelspel in de pauze.