Stadsduif

In het buitenland zijn er steden waar zo weinig groen is, dat er geen vogels zijn. Met vakantie in Bologna zagen wij daar hooguit eens een stadsduif. Dan sprong je hart op: Ah! Een vogel! Weer thuis waren we blij dat hier, stenig als Noord is, zoveel soorten vogels rondfladderen. Maar duiven, daar zijn er wel erg veel van. Ga maar eens na afloop van de Rotterdamse Oogstmarkt kijken op het Noordplein. Dat is dan overdekt met een schransende, grijs-gevleugelde meute.

Van de vijf duivensoorten die in Nederland voorkomen, zie je onze buurt vooral rotsduiven. Dat is de soort die hier in de vorige eeuw op talloze platjes als hobby werd ‘gemolken’. Van die tamme, goed verzorgde duiven had niemand last. Vanaf de jaren zestig nam de animo voor hobbyduiven snel af en wij konden nu in de buurt niet één duivenmelker meer vinden. (weet u er nog eentje, laat het s.v.p. weten: Noorderzon010 zou daar graag een stukje over schrijven)

Wanneer duivenmelkers ermee ophielden, verwilderden hun duiven. Generaties later zitten we nu met zo’n overvloed ‘wilde’ stadsduiven, dat Stadsbeheer ze als plaagdieren bestrijdt. In twee gemeentelijke duiventillen worden al negen jaar lang eieren verwisseld voor kalkeieren.

Eind deze zomer zijn de tillen op daken aan het Stadhuis- en Binnenwegplein afgebroken, Stadsbeheer kijkt nog om zich heen naar nieuwe geschikte daken. Misschien is bij het Noordplein een ideetje? En haalt u die zwarte plastic kraai gerust weg van de balkonrand. Dat heeft geen effect, dat merkte u al.