

Stiltewandeling 4 Mei
In de wijk juni 14, 2024 Joop Bastinck

Voor de Nationale Dodenherdenking werden dit jaar extra voorzorgsmaatregelen genomen, uit vrees voor verstoring door pro-Palestina-demonstranten. Gelukkig bleef het bij dodenherdenking overal rustig, ook in onze multiculturele wijk.

Wij liepen daar mee met de Stiltewandeling die plaatsvond onder de vleugels van de Rotterdamse Parkenmaand.
Organisator Iddo Drevijn van het Onverharde Pad: “De zeggingskracht van stilte is ontegenzeggelijk. Een wandeling maken staat symbool voor onafhankelijkheid. “Door in stilte te wandelen herdenk je de gebeurtenissen uit het verleden.” Op 4 mei, om zeven uur in de avond, verzamelden wij ons in de stromende regen op het Noordplein.
Vanaf daar ging Iddo Drevijn ons met zijn rijzige gestalte zwijgend voor. Door het drukke winkelpubliek in de Noordmolenstraat, zoals gewoonlijk hier veel (afbeeldingen van de) Palestijnse vlag in zicht.
Oorlogsmonumenten
Via het groen van de voormalige gevangenis naar het monument voor Britse vliegers aan de Noordsingel. In juli 1941 wisten de vliegers van een aangeschoten Britse bommenwerper hier hun toestel zo te manoeuvreren dat het niet op huizen te pletter sloeg, maar in het water.

Eerder op de dag is er een krans voor ze gelegd van witte bloemen, de herdenkingsvlam brandt tussen een Union Jack en een Nederlandse vlag – halfstok. Aan de singel vlaggen ook veel bewoners halfstok, de regen stopt en het is daadwerkelijk stil: af en toe is de cadans van al onze voeten het enige dat je hoort.
We gaan door het schaarse groen van dit deel van de stad. Langs wat er in ZOHO over is van de natuurtuin van Jan Ebeltjes, door de regentuin, over de Luchtsingel.
Op het Hofplein weer een monument met witte bloemen en een vlam. Luttele maanden voor de bevrijding zijn hier vanuit de cellen van politiebureau Haagseveer twintig verzetsstrijders naar toe gebracht en gefusilleerd. “Voor hen die vielen”, meldt een sober kruis.

Weinig verder doen we stil een rondgang in de binnentuin van het stadhuis, langs de gebeeldhouwde scènes van het Joods Monument.
Ongeveer 13.000 Joodse Rotterdammers zijn in de oorlog weggevoerd. Minder dan duizend keerden terug, de anderen werden vermoord.
Nog een eindje doorstappen langs de Rotte en om acht uur zijn wij terug op het Noordplein.
Nadat ook de voeten twee minuten stil zijn geweest, wordt afgesloten met een artistiek uitroepteken: dichteres Angelika Geronymaki draagt voor uit eigen werk. Zij wordt ingeleid door een sjamaan fluit en het optreden eindigt met een lied.