Wim bouwt de Erasmusbrug in Liskwartier

“Ik kan niks verzinnen wat er niet leuk aan is. Sommige mensen vragen wel eens: ‘waar haal je ‘t geduld vandaan?’, maar ik vind het heerlijk al dat gepriegel.”
Toen Wim van Oevelen tijdens de eerste coronalockdown de deur niet uitkwam, verveelde hij zich stierlijk.

“Ik zocht iets waar ik mezelf in kwijt kon.” Na enig zoeken vond hij zijn nieuwe roeping: maquettes bouwen van bekende bouwwerken met …. luciferhoutjes.

Toen ik Wim bezocht voor een interview, stelde ik me zijn huis voor met keukenkastjes vol met doosjes lucifers. En voor de zwavelkoppen van die lucifers zou hij wel een speciale brandwerende kluis hebben.
Niets van dit alles. Op een grote werktafel in de achterkamer staan alle benodigdheden voor het maken van een maquette: houtlijm, liniaal, ruitjespapier, potlood, pincet en een snijmachine.

En de lucifers? Wim vertelt: ”Je bestelt op internet gewoon een zak met tienduizend smalle houtjes, zonder zwavelkop. Ik bouw maquettes van houtjes die vaak net zo groot zijn als luciferstokjes, that’s it.”

De eerste maquettes maakte Wim (73) op basis van speciale bouwtekeningen voor luciferhoutjes die hij op een Franse website had gekocht: de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe en de Taj Mahal. Per maquette was hij wel vier maanden zoet, dus die lockdowns kwam hij wel door.

Tegels tellen
Hij raakte zo door zijn nieuwe hobby begeesterd dat hij nieuwe uitdagingen zocht. Het leek ‘m wel wat om maquettes te maken van Rotterdamse iconen als De Hef en de Laurenskerk. “Maar van deze bouwwerken bestaan geen Franse bouwtekeningen. “Als de bouwtekening af is, ga ik aan de slag met de houtjes en de lijm.

De ene dag werk ik er 4 of 5 uur aan, de andere dag 8 uur, maar ik doe ook wel eens een dag helemaal niks. Ik heb geen haast, doe het in mijn eigen tempo.
Soms zit het tegen, dan blijken de verhoudingen toch niet helemaal te kloppen. Dan gooi ik ‘t weg en begin ik gewoon opnieuw, dat maakt helemaal niet uit.” In de Laurenskerk zijn 4000 houtjes gaan zitten, in De Hef 2500.

Dus ben ik zelf verschillende keren bij De Hef en de Laurenskerk gaan kijken, foto’s maken en natuurlijk ‘tegels tellen’ om de juiste lengtematen op te meten van bijvoorbeeld muren en ramen. Thuis maak ik dan voor elk onderdeel van zo’n bouwwerk een tekening op schaal.”

Aan de wandel door de wijk en op zoek naar een nieuw project viel Wims oog op de Bergsingelkerk. “Het is een bijzonder gebouw in Liskwartier. Ik voel me betrokken bij deze wijk waar ik nu vijftien jaar woon.”

Wim bood het mooie schaalmodel van de Bergsingelkerk gratis aan aan de beheerders van de kerk die deze geste zeer waardeerden.

“Het gaat mij vooral om het maken, ik hoef er niets aan te verdienen. Het zou leuk zijn als zo’n maquette terecht komt op een plek waar hij tot zijn recht komt. De Taj Mahal stel ik me voor in een Indiaas restaurant. De maquette van de Notre Dame staat nu bij Miniworld aan het Weena, mogelijk gaat de Tower Bridge daar ook naar toe. De Hef staat bij een buurman op de Bergweg voor het raam.”

Tuien
“Nu ben ik bezig met een maquette van de Erasmusbrug. Ik ben er al zes keer wezen kijken voor de verhoudingen en details.

De brughoofden waar de brug op rust en de 40 lange tuien vormen wel een hele uitdaging om met houtjes na te bouwen.”

Rust
“Het maken van de maquettes brengt mij persoonlijk verschrikkelijk veel rust. Ik ben alleen met mijn handen bezig, het is hier aan de werktafel heerlijk rustig, met de radio aan en ik word door niemand gestoord. Voor mij is het zeker: met deze hobby ga ik niet meer stoppen.”