In volle tevredenheid woont Ingeborg al 19 jaar in de Provenierswijk in een pand uit 1895. Ze woont er met haar man en drie... Maak kennis met kandidaten wijkraad Agniesebuurt-Provenierswijk

Ingeborg Absil

In volle tevredenheid woont Ingeborg al 19 jaar in de Provenierswijk in een pand uit 1895. Ze woont er met haar man en drie kinderen van wie de oudste het huis heeft verlaten en in Amsterdam studeert. Ingeborg heeft milieukunde gestudeerd in Utrecht en ze werkt fulltime bij het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.

Als manager houdt ze zich bezig met veiligheid in de grote chemische industrie, zoals Tata Steel, wet- en regelgeving, aanpak milieucriminaliteit en het vuurwerkbeleid. Ingeborg heeft de afgelopen vier jaar in de wijkraad gezeten en ze vindt dat die echt een verschil kan maken. Ook vindt ze de continuïteit belangrijk. ‘Er is het nodige in gang gezet en niet alles hoeft steeds opnieuw te worden uitgevonden.

Vandaar dat ik me opnieuw kandidaat heb gesteld.’ Ze hoopt dat de nieuwe wijkraad een team wordt en dat met de twee andere wijkraden in Noord een goede samenwerking tot stand komt. ‘Door samen te werken kun je een vuist maken naar andere partijen.’

Ze ziet met lede ogen aan dat de kleinschalige en artistieke ondernemingen verdwijnen uit de wijk en daarmee de sociale binding.

Ingeborg is via haar kinderen zeer betrokken geweest bij basisschool De Provenier, volgens haar een belangrijke link met bewoners uit de wijk. Ook heeft ze actief deelgenomen aan het project ‘Kunst aan de Singel’. ‘Dit geweldig leuke project was voor iedereen toegankelijk en werd door velen gewaardeerd. Als het aan mij ligt dan mag er snel weer iets dergelijks worden georganiseerd. En dan doe ik graag mee.’

Volgens Ingeborg is het Baljuwplein de plek waar je moet zijn. ‘Het heeft voor alle leeftijden wat te bieden. Het is een gezellig pleintje in de wijk met groen, kunst, speeltoestellen, bankjes en de moestuinbakken van Sla lala (een bewonersinitiatief) in de zomer.’

Voor haar zijn een groene, schone en levendige wijk belangrijke aandachtspunten en kunst in de buitenruimte wil ze stimuleren. Ze is er trots op dat de wijk schoner en groener is geworden de afgelopen jaren, dankzij de niet aflatende aandacht van de wijkraad hiervoor.

Ze ziet met lede ogen aan dat de kleinschalige en artistieke ondernemingen verdwijnen uit de wijk en daarmee de sociale binding. ‘Niet alle bedrijfsruimten of winkelpanden moeten worden omgebouwd tot wooneenheden want dat verstoort de cohesie en levendigheid in de wijk.’

Ingeborg is bovenal trots op alle leuke en soms bijzondere initiatieven die de bewoners hebben uitgevoerd. Het leukste volgens haar is om mensen te stimuleren en hen de gelegenheid te geven hun idee uit te voeren. ‘Er zijn zoveel dingen gerealiseerd die de wijk leuker en aangenamer hebben gemaakt.

Gelukkig is er de komende jaren nog ruimte en tijd voor nieuwe initiatieven.’


Klaas van der Burg

Klaas is 53 jaar en woont al 28 jaar in de Provenierswijk, dichtbij zijn mooiste plekje van de wijk: de kop van de Spoorsingel. Hij heeft bedrijfskunde gestudeerd in Groningen en heeft samen een architect een bedrijfje voor kleine bouwprojecten. ‘We doen mee aan innovatieve wedstrijden waaruit we opdrachten krijgen.’

Eind jaren negentig sluit Klaas zich aan bij de actiegroep tegen de aanleg van het metro tracé dwars door de Spoorsingel. ‘Dat was mijn eerste kennismaking met de gemeente. Gelukkig is dat onzinnige plan afgewend. Ook heb ik in de klankbordgroep van het Rose Singelproject gezeten dat in 2013 is afgerond.’

De provenierswijk is een ontzettend mooie wijk en die is het beschermen waard. Daar wil hij zich voor inzetten. ‘Ik heb drieënhalf jaar in de wijkraad gezeten waarvan drie jaar als technisch voorzitter. En nu sta ik weer kandidaat.’ Er valt nog veel te verbeteren. Maar in de afgelopen periode zijn er heel duidelijk successen geboekt. ‘Bijvoorbeeld dankzij ons advies over de bezonning van de wijk, dat onderbouwd was door een juridische studie.

Als antwoord kwam de gemeente met nieuwe kaders voor bezonning. Nu is er een duidelijke basis.’
Klaas blijft erop hameren dat het prettig moet blijven om in de wijk te wonen. En dan niet alleen aan de mooie singels, maar ook in de nauwere zijstraten.

Want het wijkraad werk is altijd voor en door de bewoners. En dat vind ik het mooie eraan.’

Op de vraag wat zijn speerpunten zijn voor de komende jaren, zegt hij kort en bondig: ‘Mensen en groen.’ In eerste instantie gaat het om de mensen in de wijk met hun vragen, zorgen, opmerkingen en plannen. Dus met andere woorden participatie. ‘Het is erg belangrijk om de stem van de bewoners door te geven aan de gemeente.

Daarnaast is het leuk om om bij te kunnen dragen aan bewonersinitiatieven, die de samenhang in de wijk enorm vergroten.’ Groen is echt een aandachtspunt voor Klaas. ‘Groen wordt heel makkelijk weggehaald voor iets anders dat op dat moment belangrijker lijkt.

Daar moeten we echt opletten, want het wordt wel heel stenig.’ Bij nieuwe plannen moet er ruimte worden gemaakt voor echte bomen en niet voor berkjes in lompe stoepbakken.

Klaas is blij dat, zo gauw het kon, de vergaderingen weer in ’t Kapelletje werden gehouden. ‘Hier voelen de aanwezige bewoners zich op hun gemak om ook na afloop van de vergadering tal van andere punten met ons te bespreken.

Want het wijkraad werk is altijd voor en door de bewoners. En dat vind ik het mooie eraan.’


Barend van de Donk

Barend is met zijn 16 jaar een van de jongste kandidaten in Rotterdam en zeker de jongste voor de wijkraad Agniesebuurt en Provenierswijk. Hij is geboren in de Hoevenbuurt en heeft, zoals hij zelf zegt: ‘mijn hele leven in de wijk gewoond waar ik het erg naar mijn zin heb. We zouden op een gegeven moment verhuizen. Maar gelukkig voor mij ging dat niet door.’

Hij kent het Baljuwplein als geen ander, want heeft daar van jongs af aan gespeeld en gevoetbald. En dan komt meteen een van de punten naar boven die wel aandacht zou mogen krijgen. ‘Er is nu een mooie voetbalkooi, maar er zou best bekeken kunnen of er ook ruimte is voor andere sporten. En ik vind het jammer dat er weinig bekendheid wordt gegeven aan activiteiten op het Baljuwplein, zoals de clinics van Excelsior.’

Een ander probleem dat moet worden aangepakt is het afval op straat, naast de containers en in de singels. ‘Iedereen loopt er langs, ziet het liggen en niemand doet iets op een enkeling na.’

Barend zit in Blijdorp op het Wolfert tweetalig, in vier VWO. ‘Na de zomervakantie moet ik nog twee jaar. Wat ik daarna ga doen, weet ik nog niet.’ Sinds zijn zesde doet hij aan atletiek, kogelstoten en discuswerpen, bij PAC in Kralingen. ‘Ik train vijf keer per week, maar kan het goed combineren met mijn school. Ik heb meegedaan aan het NK indoor atletiek onder 16 jaar en ben zevende geworden.’ Barend heeft net gehoord dat hij mee mag doen aan het NK onder 18 jaar. ‘Daar ben ik toch wel trots op.’

‘Toen december vorig jaar een flyer in de bus viel waarop stond dat ik als 16-jarige niet alleen mocht stemmen, maar me ook verkiesbaar kan stellen, dacht ik dat is leuk. Ik ben gaan zoeken op het net en heb gekeken wat wijkraadsleden zoal deden en dat klonk interessant.’ Hij heeft alles afgewogen en kwam tot de conclusie dat dit werk inhoudelijk, leuk en sociaal is. ‘Je leert je wijk en de mensen kennen en kunt hen helpen.’

De keuze was snel gemaakt. Barend kent veel jongeren en hoopt hen te bewegen mee te doen in de wijk. ‘Er zou meer plek moeten zijn in de buitenruimte om te kunnen sporten. En dan het liefst samen, jong en oud. Je leert elkaar dan kennen en waarderen. Dat is belangrijk’, benadrukt hij.

Een ander probleem dat moet worden aangepakt is het afval op straat, naast de containers en in de singels. ‘Iedereen loopt er langs, ziet het liggen en niemand doet iets op een enkeling na.’ De komende tijd gaat Barend op pad om te inventariseren wat zijn leeftijdgenoten en andere wijkgenoten belangrijk vinden.


Amara van der Elst

Amara is 19 jaar en geboren in Den Haag. Ze woont nu ruim een maand in de Agniesebuurt. Ze werkt als spoken word artiest, danser en theatermaker. ‘Daarnaast studeer ik ‘creative writing’ aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten.’ 

Hoewel ze nog maar kort in de buurt woont, geeft ze aan dat ze al veel jongeren kent. Alleen kent ze de wijk nog niet zo goed. ‘Daarom wil ik in de wijkraad. Ik wil iets voor de wijk betekenen en ik wil mijn partij Bij1 representeren.’ Amara hoopt de komende vier jaar een goede representatie te kunnen zijn van de (creatieve) jongeren in de wijk.

Haar focus ligt bij de jeugd, cultuur en jong ondernemerschap. Op de vraag wat haar mooiste plekje in de wijk is, meldt ze: ‘Eerlijk, mijn eigen huis. We zijn een soort open buurthuis waar mensen constant in- en uit lopen, koffie komen drinken, hun verhaal komen doen.’


Volgende vier kandidaten op de volgende pagina