‘Een groter contrast heb je in Rotterdam niet’

Een wandeling door de wijk met Ahmet Dikbas, een wijkraadslid van het Oude Noorden. Op het Noordplein ontmoet ik hem. We hebben afgesproken om naar zijn favoriete plek in de wijk te lopen. De wandeling begint op het Soetendaalseplein. Ahmet begint over de nieuwe woningen die hier gebouwd worden.

Het huis waar hij geboren is, moest plaats maken voor deze nieuwe gebouwen. ‘Met een sloopkogel worden mensen hun huis uitgestuurd.’ Hij vindt de gebouwen er mooi uitzien, maar het voelt voor hem oneerlijk. ‘De mensen die hier al heel hun leven wonen, moeten plaats maken voor een hele andere sociale klasse.’

Ahmet zet zich in voor gelijke kansen. ‘Dat is tegenwoordig een containerbegrip, maar er is veel armoede in de wijk. Armoede zorgt voor kansenongelijkheid.’ Ahmet richt zich vooral op jongeren in de wijk die last hebben van deze kansenongelijkheid. Hij vertelt dat 2025 het jaar voor de jongeren wordt. Er is nog geen concrete invulling voor, ‘maar denk aan jongerenmarkten, financiële educatie en CV-training.’ Samen met Kirsten van der Stelt houdt Ahmet zich bezig met de thema’s: armoede, gelijke kansen en sport.

Dat Ahmet sport belangrijk vindt, blijkt uit zijn antwoord op de vraag waar hij het meest trots op is als wijkraadslid. Hij heeft namelijk het idee ingediend om fitnessapparaten te plaatsen op een plein. Dit idee is goedgekeurd door de gemeenteraad. ‘Over een tijdje kan je op het Soetendaalseplein, of het plein aan de Heer Vrankestraat, lekker sporten. Ik weet even niet meer welke van de twee pleinen.’ Naast de financiële drempel om naar de sportschool te gaan, is er ook een sociale drempel. Mensen kunnen zich schamen in de sportschool, hij hoopt dat dit met fitness toestellen die buiten staan, minder het geval zal zijn.

Tijdens onze wandeling lopen we door de Zwaanshals. Hij vergelijkt waar we ons gesprek mee begonnen met wat er in deze straat met ondernemingen gebeurt. ‘Ze doen hetzelfde met ondernemingen als met woningen; de rijken erin en de armen eruit.’ Hij vertelt dat het voor de wijkeconomie een goede ontwikkeling is. Er komen namelijk mensen buiten de wijk op af. Hij noemt ze zelf de ‘bakfiets en havermelk-elites’. Hij zegt dat hij het een gezellige straat vindt, maar dat het niet erg divers is.

Oorspronkelijk is Ahmet opgeleid tot leraar maatschappijleer. Hij is daarna verder gaan studeren tot stadspedagoog. Hij is naast wijkraadslid ook programmaleider voor het vak burgerschap bij Albeda. ‘Burgerschap is op het MBO en is vergelijkbaar met maatschappijleer.’ Dit doet hij vier keer per week. Verder komt hij met de wijkraad iedere maand twee keer samen voor een bespreking.

Ahmet is bij de vorige verkiezingen verkozen. Die waren in 2022. Ahmet begon zich al vrij snel te frustreren. ‘Ik geloofde er niet meer in dat we dingen voor elkaar konden krijgen.’ Hierom was Ahmet een periode van anderhalf jaar gestopt. ‘In dat anderhalf jaar ben ik erachter gekomen dat mijn insteek anders moet zijn; ik moet binnen de kaders van de wijkraad doen wat ik kan.

Vanuit de wijkraad kan je gemeentelijke dingen niet veranderen, je kan enkel wat invloed uitoefenen.’ Nu Ahmet zijn insteek en verwachtingen aangepast heeft, is hij blij dat hij weer terug is in het team van de wijkraad.

We naderen het Noordplein, het eind van onze wandeling en het gesprek. Ik vraag hem waarom dit zijn favoriete plek uit de wijk is: ‘omdat alles hier zichtbaar is.’ Hij komt nogmaals terug op het onderwerp arm en rijk. Hij ziet een enorm contrast in de wijk en het Noordplein geeft dit perfect weer.

‘Op zaterdag is hier de oogstmarkt. Negen van de tien mensen die je daar spreekt, komen niet uit de wijk. Als je dan even tien meter verder loopt en je kijkt de Zwart Janstraat in, is dat een wereld van verschil. ‘Een groter contrast heb je in Rotterdam niet.’ Hij vertelt dat hij visueel ingesteld is en geeft nog een vergelijking. Hij wijst naar de bomen en zegt dat de ene kant van het plein meer bomen heeft dan de andere kant. ‘De ene kant is heel rijk, vol groen en veel middelen. ‘De andere kant is minder rijk, minder groen en heeft minder middelen.’

Ahmet zegt dat niet alleen de Zwaanshals haar diversiteit kan verbeteren, maar de Zwart Janstraat ook. ‘Eigenlijk zouden deze straten gemixt moeten worden.’ Dan pas gaan we met elkaar leven, in plaats van langs elkaar. Ahmet wil het contrast minder groot maken en ziet het liefst aan beide kanten van het plein even veel groen.

Het was een fijne wandeling met een betekenisvolle eindbestemming. Volgend interview is met Martha Harel.