Noorderdicht bij de Bar

Een uitgebreide reportage kan vinden op Noord010inbeeld

Café Postiljon is propvol dichters en muzikanten als Edwin de Voigt de aftrap geeft van het tweede Dichters aan de Bar festival. Hij schetst hoe het festival groeide uit Noorderdicht een succes tijdens de corona periode waarbij bewoners dichtregels aangebracht op bierviltjes. Het bierviltje vindt hier ook een plek in het festival, met op de bovenkant een pakkende tekst van Jan Rot. De Barguys bijten de spits af.

Ze komen uit het zuiden naar het barre Noorden. ‘We vullen de vaasjes tot de rand als we de bloemetjes buiten zetten.’ Het spoken word duo is perfect op elkaar ingespeeld en de teksten dansen op het ritme. ‘Pink een traan uit het oog en pik een graan mee uit de oogst.’ Een lijfspreuk is de barcode en hun devies : leef je dagdromen.

Hun performance wordt afgewisseld met regelrechte bluegrass, met accordeon, gitaar en speciekuip bas.

Dichter Berry Brown laat mevrouw Oude Noorden aan het woord die altijd voor nieuwe uitdagingen stond, van elektrische tram tot Loos, van helikopter vliegveld tot kabouter woningen, van plechtige Maaskant gebouwen tot duurzame ZOHO ontwikkelingen. Edwin gooit er een aantal puntdichten tegenaan over rare vogels en hun koffiemachine.

Sterke vrouw van pure chocola
Maaike en Dick combineren in de containerbar poëzie met saxofoon. Maaike heeft het over de sterke vrouw van pure chocola en over wat we met de zonnebloem gemeen hebben. We keren ons beide naar de zon. Ook de vrouwen keuring richting mannen komt aan de orde. ’Ken je hem ? Hij is er nog niet klaar voor.’

Terug naar de Postiljon. Edwin heeft het over de veryupping. ‘ De zwaan draait zijn nek 180 graden.’ We horen Braziliaanse muziek en vervolgens vertaalde liedjes van de Beatles. ‘Morgen is vandaag al gisteren’ en van Neil Young ‘ 15 miljoen mensen die groot zijn in het klein.’ Joris heeft het over de gewone Rotterdammer die verdwijnt uit de stad.

We zetten onze dichterlijke kroegentocht van Noordicht bij de Bar verder.

Hop naar café Jacob Cats waar Lexx Bronze en Roland ons vergasten op Amerikaanse plattelands muziek uit West-Virginia waar ze dansen op de eigen koord. Het gaat over echte paradijsvogels.

Ook het Oude Noorden kent die, denk aan Elvis A . Kip die als bewonderaar zijn voornaam officieel liet veranderen.

En wat te denken van bijnamen als Bert zonder arm en Halve Kilo ( drugs pakket )? ‘ De wereld ziet er heel anders uit bij volle maan’ betoogt de dichter.

In Faas treden Yordi en Angelica op. ‘Ik ben een rivier die haar ongemakken meeneemt richting zee. Ik hou van de besneeuwde stad met Kerstverlichting zonder verplichting.’ Yordi worstelt met relaties.

Een nieuwe galerie
We bezoeken de nieuwe galerie Cobalt &Co op de Zaagmolendrift 35 waar 27 kunstenaars één groot werk en één klein werk exposeren. Titel van de expo is MAXI & mini. De exposanten zijn kunstenaars die ook meedoen met het toegankelijke kunstproject Pakje Kunst Rotterdam.

De galerie is een initiatief van Diana van Wijk die tot afgelopen zomer een expositieruimte en atelier had in de Schoonoord Studio’s. Met medekunstenaars bouwde ze het winkelpand op de Zaagmolendrift om tot een fraaie galerie en ateliers voor drie kunstenaars.

Daniel D en Jeroen Naaktgeboren verwelkomen ons. ‘Waarom altijd druk doen’ stelt Daniel D ’Haal adem in het groene gras. Doe als een konijn, hij weet van geen ophoude’ Jeroen beschrijft het Rotterdamse nachtleven: dealers, taxichauffeurs, vlammen in Pernis.

‘De stad recht de ruggen tussen de bruggen. Deze stad is mijn rug.’ De kinderen vergast hij op het Stoute Kinderen Huis van Annie M.G. Schmidt. Volgens Daniel D hebben de vrouwen de witte sokken in de ban gedaan.

We lopen door de expositie en bewonderen de exotische kinderen van Agnes Westerloo, de kleiwerken van Tjitske Koopmans, het wild zwijn van Marlies Verda, de vreemde vogel van Hella de Boo.

Ode aan Jan Rot

Terug naar Jacob Cats. Pierre van Duijl en publiek zingen uit volle borst het grafschrift: Hij Kon Niet Meer Op Zijn Benen Staan. Remy geeft een ode aan Rotterdam : De stad kent geen grenzen, ze heeft de kracht van een heimachine en de lenigheid van een ballerina. Marjolein Meijers geeft een prachtige professionele ode aan de overleden dichter, tekstschrijver Jan Rot. Jan Rot werd geboren op de Bergweg als Kerstkind.‘Het is weer klote met Kerstmis als jij bent hertrouwd’ klinkt het. Mooie nummers zijn : Hij kijkt in vreemde blouses en heeft zondag overwerk.

Nooit meer oorlog. Wees lief voor elkaar. Daryl, een engel op rolschaatsen komt binnen. Onder begeleiding van Ollie debiteert de engel wonderlijke sprookjes van onder andere een prinses met een gouden bal. Naomi en Lot dragen Winter Partituren voor, recent geschreven gedichten. ‘We hechten ons aan schaduwen en denken dat het mensen zijn stelt Naomi.

‘We hebben oren van papier en ogen van glas.’ Lot houdt zich een spiegel voor: de schilder is blind, de brandweerman brandt.

Alles herhaalt zich steeds weer opnieuw. Wat zie jij van waarde ? We tuimelen door luchtstromen, onvolmaakt. In een volgepakt Café Faas treffen we Jana Berenová ons Rotterdams poëtisch icoon met een heel intieme voordracht van haar gedichten in een half duister Faas. Tenslotte brachten Marjolein Meijers, Joris Lutz en Pierre van Duijl een ode aan Jan Rot met Beatles songs die door hem op Nederlandse tekst zijn gezet.

In een overvol Incredible Barbers vierden de dichters het succes van de dag met nogmaals optreden voor elkaar, waar o.a. kraanmachinist Mozes zijn eerste gedichten voordraagt, ruig, vol humor en zelfspot. ‘Ik heb het gedaan !’ Zijn collega havenarbeider gaf hem de push.