Stichting Ons Rotterdam en de kou van ‘63

Foto: Stadsarchief Rotterdam

Lopend door vertrouwde straatjes ontdek je soms iets nieuw over je buurt, of plopt een oude herinnering omhoog. Het prettige gevoel dat dat geeft, kun je ook bewust opzoeken: op Zuid, bijvoorbeeld, bij de vrijwilligers van stichting Ons Rotterdam.

Misschien kent u ze al van hun populaire glossy tijdschrift over de stadsgeschiedenis, waar regelmatig leuke stukjes over Noord in staan. Ons Rotterdam doet meer dan dat blad uitgeven. In hun Pendrechtse museumwoning geven ze bijvoorbeeld regelmatig diavoorstellingen, met steeds een ander thema.

De aankondigingen daarvoor, én veel mooie oude foto’s van Rotterdam, vindt u op hun site: www.onsrotterdam.nl. Afgelopen herfst namen wij van de wijkkrant de metro naar Pendrecht voor zo’n nostalgisch diamiddagje, thema het Oude Noorden. Wij staken er iets op over onze wijk in winter ’63.

Voor oudere buurtgenoten is onderstaande allicht niet nieuw, maar een verre herinnering. De winter van 1963 was ijselijk streng. De rivier, die ook toen al ons drinkwater leverde, was deels dichtgevroren. Bij vloed kwam het zeewater daardoor ver landinwaarts, tot voorbij het inlaatpunt van het waterleidingterrein aan de Honingerdijk.

Het waterleidingbedrijf had de keus: of water met te veel zout, of geen water door de leidingen laten gaan. Men koos voor zout. Omdat vervolgens niemand dat door zijn keel kon krijgen, werden op een paar plekken in de stad afhaalpunten met zoet water geopend. Het Oude Noorden en de Agniesebuurt konden over de Noorderbrug terecht bij de Heineken-brouwerij.

De waterbronnen onder de brouwerij, die normaal gebruikt werden voor het bier, waren beschikbaar gesteld. Dagenlang stonden enorme rijen mensen in de snijdende kou met pannen of emmers te wachten.

Een heer die op de dia-middag voor ons zat, herinnerde zich hoe hij als jochie van tien met een lege jerrycan kleumend wachtte in een rij die liep vanaf de Bergweg, via Zwart Jan- en Noordmolenstraat, tot aan de brouwerij.